بررسی و خرید کتاب "کمدی‌های کیهانی"

شان‌ها هر چه بیش‌تر از هم فاصله می‌گیرند، رقیق شدن جهان، با شکل‌گیری کهکشان‌های دیگر از مواد تازه به وجودآمده، جبران می‌شود. برای ثابت ماندن چگالی متوسط جهان کافی است هر دویست و پنجاه میلیون سال در هر چهل سانتی‌متر مربع از فضای گسترش‌یافته، یک اتم هیدروژن به وجود بیاید (این نظریه که به نام نظریه‌ی «حالت پایدار» شناخته می‌شود، در مقابل نظریه‌ی دیگری مطرح می‌شود که می‌گوید جهان در لحظه‌ای مشخص در پی یک انفجار عظیم به وجود آمده است). Qfwfq تعریف کرد: من آن موقع خیلی بچه بودم، ولی این قضیه را فهمیده بودم، تک‌تک اتم‌های هیدروژن را می‌شناختم و وقتی یک اتم نو پیدا می‌شد، بلافاصله متوجه می‌شدم. وقتی کوچک بودم، تنها اسباب‌بازی موجود در کل دنیا اتم‌های هیدروژن بودند، و ما تمام وقت با آن‌ها بازی می‌کردیم، و یک جوان دیگر هم‌سن من بود که اسمش Pfwfp بود. چه‌جور بازی‌ای؟ توضیحش ساده است. از آن‌جا که فضا منحنی بود، اتم‌ها را مثل تیله روی انحنای آن می‌غلتاندیم و کسی که اتمش دورتر می‌رفت، بازی را می‌برد. آدم که اتم را می‌انداخت باید حواسش را جمع می‌کرد و تأثیرات و خط سیر را حساب می‌کرد. باید بلد می‌بود چطور از میدان‌های مغناطیسی و گرانشی استفاده کند، وگرنه تله از مسیرش خارج می‌شد و از دور رقابت بیرون می‌رفت.