ادبیات ناداستان شاخه‌ای از ادبیات است که بر روایت واقعیت‌ها تکیه دارد و با اتکا بر تجربه‌های حقیقی، مستندات تاریخی یا تحلیل‌های فکری، به نگارش درمی‌آید. این نوع ادبیات، در پی بازنمایی جهان پیرامون بی‌کم‌وکاست یا با نگاهی تحلیلی است و تلاش می‌کند لایه‌های پنهان حقیقت را آشکار کند. ناداستان می‌تواند گونه‌هایی چون زندگی‌نامه، خاطره‌نویسی، سفرنامه، جستار و مستندنگاری را دربر گیرد؛ آثاری که با زبان هنرمندانه، مرز میان روایت و پژوهش را درهم می‌آمیزند. ادبیات ناداستان، دعوتی است به درک ژرف‌تر واقعیت و تاملی در حقیقت زندگی انسانی.