
هفت روز برای نجات تاریخ هنر
بررسی و خرید کتاب "هفت روز"
جعبه را با وسواس به قسمت بار کامیون منتقل کردند واز درون آن، “سنت مادونا” به ناجیانش مینگریست.
معرفی کتاب "هفت روز"
نازیها میگفتن «اگر مجبور به رفتن شویم، در را چنان محکم خواهیم کوفت که بشریت را تا واپسین روزهایش بلرزاند». و خب نزدیک بود به قولشون عمل کنن و کلی از نقاشیها و آثار هنری معروف و ارزشمند رو نابود کنن. خوشبختانه لیانید والینسکی وارد عمل میشه و نمیذاره این اتفاق بیفته.
کتاب “هفت روز” یه داستان واقعی و هیجانانگیزه که از نجات شاهکارهای هنری تو روزای آخر جنگ جهانی دوم میگه. تو فوریه ۱۹۴۵، شهر درسدن آلمان که بخاطر بناهای قشنگ و گالریهای هنری معروف بود، توسط نیروهای متفقین به شدت بمباران میشه و بیشترش خراب میشه. سه ماه بعد، تو ماه مه، یه گروه از نظامیای شوروی به رهبری والینسکی (که خودش یه نقاش برجسته از کیِف بوده) وارد درسدن میشن تا آثار هنری ارزشمند موزه درسدن رو که بعد از بمبارون گموگور شده بودن، پیدا کنن.
گروه والینسکی بعد از هفت روز تلاش بیوقفه، بالاخره موفق میشن خیلی از این نقاشیهای شاهکار که تو شرایط افتضاحی پنهان شده بودن رو پیدا کنن و نجات بدن. این عملیات انقدر مهم بوده که خیلیا میگن مسیر تاریخ هنر رو تغییر داده.
والینسکی تو این کتاب، علاوه بر تعریف این عملیات هیجانانگیز، درباره زندگی و آثار نقاشای بزرگی مثل رمبرانت، رافائل، ورمیر و بلاسکس حرف میزنه، از زندگیشون میگه و داستان خلق آثار شاهکارشون رو برامون تعریف میکنه. این ترکیب روایت تاریخی و تحلیل هنری، باعث شده “هفتروز” یه منبع جذاب باشه واسه کسایی که به تاریخ هنر و جنگ جهانی دوم علاقه دارن. اگه دوست داری قدم به قدم با والینسکی آثار هنری رو نجات بدی، میتونی “هفتروز” رو با ترجمه رضا رضایی از نشر فنجان بخونی.

بخشی از کتاب
گروهی از نظامیان شوروی وارد درسدن شدند که لیانید والینسکی (۱۹۱۳–۱۹۶۹) یکی از آنها بود. (او که در دههی ۱۹۳۰ مهمترین نقاش شهر کیِف به شمار میرفت، در ژوئن ۱۹۴۱ داوطلبانه، به خط مقدم نبرد علیه آلمان نازی رفته بود اما در همان سال اسیر شده بود. سپس از اردوگاه فرار کرده بود و بار دیگر به خط مقدم برگشته بود.) این نقاش و کارشناس هنری با عدهای دیگر به جستوجوی تابلوهای گرانبهای گالری درسدن برخاست. افراد گروه پس از پیدا کردن نقشهای که مکانهای مخفی در آن نشانهگذاری شده بود توانستند تعداد بسیار زیادی از آثار مهم نقاشی را، که در نقاط مرطوب و نامناسبی تلنبار شده بودند، بیابند و نجات بدهند. مرمت تابلوها در مسکو و لینگراد (پترزبورگ کنونی) چند سال طول کشید. پس از بازسازی گالری درسدن، همهی تابلوها به این گالری بازگردانده شدند. به اعتقاد بسیاری، با این عملیات، مسیر تاریخ معاصر نقاشی تغییر کرد، هرچند که لیانید والینسکی بعد از برگشتن به کیف پی برد که نازیها همهی افراد خانوادهاش، غیر از همسر و یک دخترش، را کشتهاند.
حقایق جالب راجعبه "هفت روز"
مأمور مخفی با دو اسم
والینسکی قبل از اینکه بشه قهرمان نجات آثار هنری، طراح صحنه اپرای کیف بود. اسم اصلیش لئونید رابینوویچ بود ولی یه اسم روسی برای خودش انتخاب کرد تا هم راحت از دست آلمانیها فرار کنه، هم بتونه ماموریتشو بدون ترس از سانسور بنویسه و منتشر کنه.
صف یکمیلیونی برای خداحافظی با شاهکارها
نمایشگاه شاهکارهای درسدن بعد از ده سال مرمت، ۲ مه ۱۹۵۵ تو موزه پوشکین برگزار شد. توی مدت کوتاهی، یهمیلیون و دویست هزار نفر صف کشیدن برای دیدن آخرینبار این آثار. بعدش همهشون برگشتن آلمان شرقی. یه وداع تاریخی با هنر ربودهشده.
تابلوی محبوب رنسانس، پنهان در صندوق سهمتری
نازیها تابلوی معروف سنت مادونای رافائل رو گذاشته بودن تو یه جعبه چوبی قفلدار. اولش سربازا فکر کردن چیزی توش نیست چون سبک بود، اما وقتی درشو باز کردن، دیدن گنجینه رافائل اون تو خوابیده. یکی از بزرگترین کشفهای عملیات درسدن از همین صندوق اومد بیرون.
نقشه شبیه مشق بچهها بود
سرنخ اصلی از یه نقشه بهدست اومد که شبیه همون برگههایی بود که بچهها تو کلاس جغرافیا اسم رودخونهها رو روش مینوشتن! فقط یه مهر Geheim (محرمانه) داشت و روی همون کاغذ ساده، نقاط رمزگذاریشدهای بود که مکان همهٔ مخفیگاهها رو لو داد.